مصاحبه خوسه آنتونیو میلان، نویسنده ی کتاب آدمک، با آرش حجازی

چند روز قبل، خوسه آنتونیو میلان، نویسنده ی کتاب آدمک که از انتشار اثرش به زبان فارسی خیلی هیجان زده بود، سوال هایی از من کرد تا در وب سایتش بگذارد. متن اصلی این مصاحبه را می توانید اینجا بخوانید. ترجمه اش هم در زیر آمده است:

میلان: تو پزشک، روزنامه نگار و نویسنده ای. مدیر انتشارات کاروان و مترجم بعضی از کتاب هایش هم هستی: چه طور می توانی تمام این کارها را با هم انجام بدهی؟
حجازی: اول از همه، من دیگر طبابت نمی کنم. در واقع طبابت را ده سال پیش کنار گذاشتم، برای اینکه مجبور بودم تصمیم بگیرم که وقتم را چه طور میان طبابت به عنوان یک شغل و ادبیات به عنوان یک شور تقسیم کنم. تصمیم گرفتم وقتم را صرف ادبیات کنم. نویسندگی هم برایم یک شغل تمام وقت نیست. وقت وقتی می نویسم که واقعاً حرفی داشته باشم، نویسنده ی پرکاری نیستم. به عنوان مترجم کارم را در دنیای نشر شروع کردم، از آنجا به دنیای نشر و تحریریه کشیده شدم. ظاهراً عده ای از خواننده ها به ترجمه های من اطمینان بیشتری دارند و برای همین، از من توقع می رود هر ازگاهی ترجمه ای بکنم. الان شغل اصلی ام ویراستاری است و خودم را یک دبیر تحریریه می دانم.
میلان: لطفا وضعیت نشر کتاب و مطالعه را در ایران توصیف کن.
حجازی: خوب، این سوال می تواند موضوع یک رساله باشد. فشرده اش این است که حدود 1500 ناشر مستقل و فعال در ایران وجود دارد، نه شرکت های نشر بزرگ داریم و نه شرکت های چندملیتی. تقریباً همین تعداد هم کتابفروشی داریم، آن ها هم اغلب مستقل هستند و کتابفروشی زنجیره ای نداریم. هر سال حدود 35 هزار عنوان کتاب منتشر می شود که حدود 40 درصد آن ها چاپ اول هستند. 21 درصد کتاب های منتشر شده در ایران ترجمه هستند. ایران هرگز هیچ کدام از معاهده های بین المللی حق نشر را امضا نکرده است و برای همین، ناشرها موظف نیستند به نویسندگان خارجی حق تألیف بپردازند. اما چند ناشری هستند که به صورت فردی تصمیم گرفته اند به حق نشر نویسندگان خارجی احترام بگذارند، هرچند نه دولت از آن ها حمایت می کند و نه قوه قضاییه ی ایران.
با وجود تمام این حرف ها، ایرانی ها کم کتاب نمی خوانند. متوسط تیراژ در ایران 4800 نسخه ا

شما ممکن است این را هم بپسندید